01. Biały proszek

Wszedł do jej pokoju czując, jak uderza w niego nieprzyjemna fala. Ciemno, duszno oraz śmierdzi. Zacmokał niezadowolony i odsłonił roletę, następnie otworzył okno zaczerpując świeżego powietrza. Jeszcze trochę bez tlenu to by się przewrócił. Popatrzył na córkę, która leżała na swoim łóżku, rozwalona jak król na tronie. Ściekała jej ślina po ustach, teraz to już wiedział, dlaczego się mówi ,,smaczny sen”. Pokręcił głową krzyżując ręce.

- Kin! Pora wstawać! Spóźnisz się pierwszego dnia do szkoły!

- Nie śpię! – Podniosła się gwałtownie z jeszcze nie otwartymi oczami. Jej włosy to była jedna, wielka plątanina, a mokry kołnierz na jej koszulce, która była pięć razy większa od niej, to jeszcze lepsza tragedia. – Ja tylko trochę… - ziewnęła i zaraz znowu walnęła się na łóżko – trochę sobie tam…

- Kin! – Stanowczo zawołał.

- Taaak jest!

Odkrzyknęła jak szeregowiec do generała i zaraz przetarła dłonią oczy. Pouderzała się pary razy w policzki próbując znowu nie zasnąć.

- Trzeba było tak późno do domu nie wracać. Ubieraj się. Na dole czeka śniadanie, jeżeli Ci bracie jeszcze nie zjedli. – oznajmił.

Wyszedł z pokoju łapiąc jeszcze za miotełkę do kurzy. Ironia chciała, że była tego samego koloru, co jego różowy fartuch kuchenny. Dziewczyna przeciągnęła się, zamykając przy tym drzwi. Zeszła z łóżka, wyciągnęła pierwsze lepsze ubrania z szafki, po czym nogą zamknęła drzwi, poczekała chwilę, aby góra ubrań nagle nie przelała się na ziemie. Wyszła z pokoju idąc w stronę toalety. Na podłodze było milion zabawek, jak i męskich bokserek. Ściany były pięknie ozdobione resztkami mazaków, które dzieci mogły wydobyć z końca pisaka. Sufit to starszy niż wszystkie bachory razem wzięte, ponieważ plamy na nim oraz dziury mówiły same za siebie. Już chciała wejść do toalety, kiedy nagle, dosłownie pod jej nogami przeleciał jak porsche dzieciak o czarnych włosach z bezczelnym uśmiechem.

- Za wolno! - krzyknął zatrzaskując drzwi od ubikacji

Nastolatka zaczęła od razu agresywnie w nie walić, nie zważając uwagi na to, że zaraz mogą się rozwalić.

-  Nick wychodź! Spóźnię się do szkoły! Ty mały gówniarzu! Co ty tam robisz?!

-Sram! 

-Smacznie, ale wychodź, bo Cię zaraz za fujarę wyciągnę! 

Piekliła się i groziła mu, co chwile zerkając jednym okiem na zegarek. Tik, tak czas biegł i biegł! Drzwi się zaraz otworzyły, a chłopiec wyszedł z łazienki, za nim jeszcze dobrze wyszedł ona już zamknęła w toalecie.

- Jezu… spokojnie! I tak żaden chłopak Ciebie nie będzie chciał.

Dziewczyna przewróciła oczami słysząc irytujący komentarz młodszego brata. Spojrzała na swoje odbicie w lustrze. Miała białe włosy z czarnymi końcówkami, które sięgały jej za ramiona. Zgarnęła palcem kosmyki z twarzy i pomrugała swoimi krwistymi oczami. Spięła grzywkę do góry, robiąc taki wałek jak u Elvisa Presleya, no może nie tak dosłownie. Rozszczesała kołtuny, aby zaraz i tak walnąć włosy w nieład. Umyła twarz, następnie zęby, a na końcu zostawiła pudrowanie policzków oraz pogrubienie wachlarzy rzęs. Jej cera była bardzo blada, gdyby nie korektor, który zakrył wory pod oczami, można byłoby stwierdzić, że nie widziała się z Panem Łóżkiem przez dłuuuugi czas. Założyła na siebie szarą spódniczkę i białą koszulę, ale na wiązanie krawatu już nie miała czasu. Zarzuciła go sobie jak szalik i pobiegła na dół schodami do kuchni. Różne rupiecie, które napotkała na drodze, wcale jej nie przeszkadzały. Ba, nawet znała już na pamięć, gdzie leży dziurawe koło od roweru, a gdzie starożytna pralka, która robiła jako kosz na brudne ubrania.

- Tato!

Zawołał chłopiec podchodząc swojego ojca, na oko miał piętnaście lat. Wsadził talerz do pełnego zlewu, naczynia się dosłownie wysypywały.

- Słucham Cię?

Oderwał wzrok od swojego kubka kawy, wyglądał na zabieganego.

- Kupisz mi iphona 5? – zapytał się z uśmiechem.

- Synu… podgrzewam kawę suszarką. – włączył tryb najmocniejszy na sprzęcie – Więc jak myślisz? 

- Przynajmniej próbowałem. - Wzruszył ramionami i złapał za swoją torbę. Popatrzył na swoją siostrę, która akurat wchodziła do kuchni. – A może ty mi kupisz iphona5?

- Mogę Ci jedynie kupić bilet w jedną stronę. – mruknęła zła, mimo że przechodzi przez to codziennie. Spojrzała na stół, gdzie powinno być ciepłe śniadanie, a zostały same okruszki… ale przynajmniej posprzątali po sobie talerze! – Że co?! Ani jednego tosta, serio? Mogliście mi chociaż gryza zostawić!

- Mówiłem, żebyś się spieszyła… – ojciec odłożył suszarkę na blat, po czym wziął jednego łyka kawy. Skrzywił się niezadowolony – jeszcze zimna…

Białowłosa ryknęła i kopnęła krzesło ze złości. Chwyciła za jabłko z miski i pobiegła do góry do swojego pokoju, w trakcie drogi wyczyściła o mundurek owoc i wgryzła się. Weszła do środka i chciała sięgnąć po plecak, ale wtedy zauważyła na swoim biurku małe woreczki z białymi proszkami. Przez chwilę się zastanawiała, co zrobić, aby zaraz gwałtownie wszystkie pozbierać i schować pod łóżkiem.

- Macie być grzeczne! I nie pokazywać się nikomu! – rozkazała do pudełka.

Czując się już bezpieczne, że nikt ich nie znajdzie, zarzuciła plecak na ramię i wybiegła z mieszkania nic nie mówiąc. Wsiadła na swój motor, który raczej nie wyglądał jak z marzeń. Porysowany, zgnieciony oraz te zabrudzone części. Po prostu tragedia! W tej rodzinie porządek, to chyba obca rzecz albo sobie radzić z tym nie umieją.

Ubrała kask na głowę i chciała uruchomić silnik, ale pojazd ją jedynie wyśmiał.

- No co jest?! – kopnęła w motor. – Dajesz mały! - spróbowała jeszcze raz, ale znowu to samo.

Spojrzała na licznik paliwa. – Cooo? Teraz się musiało skończyć?! – jęknęła załamana.

– Wszystko przeciwko mnie, ech, muszę iść z buta.

Mruknęła do siebie i zeszła z motoru. Dość szybkim krokiem skierowała się w stronę nowej szkoły.

♥♥♥♥

Poranne promienie słońca padały na list, który pewna blondwłosa dziewczyna o brązowych oczach, ściskała go w dłoni. Czytała go już po raz piąty siedząc przy stole w jadalni. Koło siebie miała pustą miskę po płatkach zbożowych, na talerzyku skórki po pomarańczy oraz rozdartą kopertę z dość elegancką pieczęcią. Oparła głowę o dłoń i zaczęła nad czymś się zastanawiać, dla lepszego efektu machała delikatnie listem.

- Możliwość uczenia się w USA… - popatrzyła na tekst – w prywatnej szkole… - westchnęła ciężko – jedyna taka okazja w życiu…

- Co tam czytasz, Lucy? - zapytał się jej ojciec wchodzący do pomieszczenia. Miał pod pachą złożoną gazetę, a w prawej dłoni trzymał kubek kawy. 

- Nic, nic!

Szybko schowała list pod obrus, a kopertę zgniotła i wyrzuciła za siebie, jakby nigdy nic. Uśmiechnęła się uroczo do swojego taty.

- Na pewno? – Spojrzał na nią dość dziwnie. – Jakoś tak… inaczej się zachowujesz.

- Czuje się dobrze – podniosła się z krzesła – lepiej już pójdę do szkoły, bo się jeszcze spóźnię, a tego nie chcemy. Widzimy się na kolacji, tato.

Chwyciła za torebkę i ubrała ją na ramię, poprawiła jeszcze fryzurę przed lustrem i pomachała do ojca.

- Uważaj na lekcjach! - zawołał do niej jeszcze na do widzenia, aby zaraz pokręcić głową biorąc pierwszy łyk kawy.

Rozłożył gazetę i rozpoczął swoją durną historię z kłamstwami mediów.

- Trzymaj się Fumi. - powiedziała Lucy do starej pokojówki, które czyściła dokładnie kolekcjonerską filiżankę.

Poprawiła swoje okulary i spojrzała na blondynkę.

- Tylko nie rób tym razem żadnych głupstw z Natsu!

- Spokojnie, spokojnie tym razem nie pozwolę się tak łatwo zmanipulować. - Uspokoiła ją gestem dłoni, po czym ledwo, co wyszła z mieszkania, a już dostała SMS od przyjaciela.

- Natsu? – Zdziwiona odczytała wiadomość podnosząc do góry kąciki ust. – Jak ty czegoś nie wymyślisz! – Sięgnęła do swojej torebki wyciągając portfel i sprawdzając czy ma odpowiednią sumkę. – Powinno starczyć.

♥♥♥♥

Poczuł jak coś razi go w oczu, więc od razu zasłonił dłonią twarz. Przewrócił się na drugi bok, zderzając się z kimś. Zdziwiony otworzył delikatnie powieki, gdy nie umiał skupić się na obrazie przetarł piąstkami oczy, zgarniając przy tym śpiochy spod oczu. Spojrzał jeszcze raz na to COŚ, aby po chwili odczuć największy szok w życiu. Koło niego leżała dziewczyna o długich, niebieskich włosach. Na jej mlecznej cerze można było zauważyć delikatne rumieńce, które tylko dodawały jej słodkości i niewinności. Wszystko byłoby w porządku, gdyby… nie to, że ta dziewczyna leżała w jego łóżku naga! Przełknął głośno ślinę i spojrzał pod kołdrę. Kolejny pocisk szoku trafił w niego. On też był w stroju Adama! Zaczął się gorączkowo rozglądać po pokoju, widząc jedynie swoje i jej porozrzucane ubrania na podłodze. Co on wczoraj do cholery jasnej robił!? Położył dłoń na oczach i próbował bez patrzenia przykryć nagą Juvie, ale i tak dziura po między palcami się pojawiła. Ach mężczyźni! Podniósł się z łóżka i szybko pobiegł do łazienki, obawiając się, że koleżanka z klasy może się obudzić. Stanął przed lustrem i dopiero teraz poczuł ogromny ból głowy spowodowany wczorajszą, ostrą libacją. Przemył twarz zimną wodą i z zamkniętymi oczami zaczął szukać ręcznika, jednak zamiast ręcznika natrafił na coś miękkiego. Delikatnie rozchylił jedną powiekę, ale to co zobaczył skończyło się strzeleniem buraka na twarzy.

- J-Juvia?! - wydukał zawstydzony widząc ją nagą przed sobą z niewinnym uśmiechem dziewicy, a właściwie już nie dziewicy…

Dziewczyna przybliżyła się do niego przyciskając swój biust do jego torsu, a dłoń położyła na szyi.

- Juvia jest szczęśliwa, że w końcu Gray spędził z nią noc. – Wtuliła się w jego tors – Było cudownie! Spełniło się najważniejsze marzenie Juvii!

Pierwszy raz w życiu Fullbuster nie wiedział jak poradzić sobie z dziewczyną, która się do niego łasi. Przegryzł dolną wargę i popatrzył prosto w oczy Juvii, zastanawiając się, co jej powiedzieć, aby jej nie zranić. Jednak nie spodziewał się tego, że dziewczyna zaraz go namiętnie pocałuje. Otworzył szeroko oczy i ją odepchnął od siebie.

- Juvia! Przestań! 

- Ale Paniczu Gray’u! Co tak nagle zmieniłeś zdanie? Kocham Cię! Wiem, że czujesz to samo, co ja do Ciebie!

- J-Juvia, j-ja muszę… byłem pijany!

- Co z tego! Juvia usłyszała wczoraj te słowa, na które tak długo oczekiwała! Juvia jest szczęśliwa!

Przytuliła się mocno do niego, a on poczuł, że ma przechlapane jak ta lala. 

I o to w ten magiczny sposób! Witam Was pierwszy rozdziałem, który jest taki wielkim spontanem, że nie mogę w to uwierzyć :D To już jest mój... *liczy* czwarty blog, więc... no szaleje! Jestem młoda, więc kto mi zabroni! Rozdziały raczej często się pojawiać nie będą, mimo że zbliżają się wakacje. Ale mam nadzieje, że nie będzie zapominać o moim blogu pod czasu przerw. 

Można tutaj znaleźć paringi, które nigdy nie pojawiły się na innych moich blogach. Tym bardziej, iż ja nienawidzę NaLu, a tutaj się pojawi, taaaak! *Tłum szaleje, nastolatki machają swoimi stanikami. Szał ciał!*

No co mogę jeszcze powiedzieć... zostawiajcie komentarze, przynajmniej przy tym poście, abym wiedziała mniej więcej kogo zainteresowałam ^^